حقوق انسانی اطرافیان مجرم و نسبت آن با مجازات تشهیر در فقه و حقوق ایران

چکیده:

تشهیر نوعی از مجازات‌های تعزیری است که بنا بر نظر تمامی فقهاء مجازات اصل جرم شهادت کذب است از نظر مشهور فقهاء در مورد قاذف، قواد، احتیال (کلاهبردار) هم این نوع مجازات اجرا می‌گردد و در مورد، موارد اجراء، کیفیت و فلسفه تشهیر بین فقهاء اختلاف نظرهای دیده می‌شود و در قانون مجازات اسلامی مجازات تشهیر به‌عنوان یکی از مجازات‌های تعزیری شناخته شده است. حال در این مورد چند سوال مطرح می‌گردد:

نخست: آیا با استفاده از وحدت ملاک و تنقیح مناط، مجازات تشهیر را می‌توان در جرائم نوظهور(مفاسد اقتصادی) غیر از جرائم مذکور که در نصوص فقهی آمده سرایت داد.

دوم: اینکه باتوجه به اینکه جوامع بشری در حال گسترش، پیشرفت تکنولوژی و ظهور رسانه‌های عمومی چون تلویزیون، روزنامه، اینترنت ...، آیا در زمان حاضر مجازات تشهیر باید به شکل سنتی اجرا گردد و یا می‌توان از این تکنولوژی و رسانه‌ها برای تشهیر مجرم استفاده نمود؟

سوم: باتوجه به اینکه مجازات تشهیر ارتباط مستقیمی با اطرافیان مجرم دارد و اینکه حفظ آبروی مؤمن واجب است، حقوق اطرافیان نسبت به مجازات تشهیر چگونه خواهد بود در این پژوهش بر اساس رو‌ش‌های تحلیلی و توصیفی با بررسی مفهوم شناسی تشهیر در فقه و قانون و بیان موارد اجرا و فلسفه و کیفیت اجرای تشهیر و بیان دیدگاه فقهی و حقوقی اجرای مجازات تشهیر در این زمینه، تلاش شده است که به پرسش‌های فوق پاسخ داده شود.

کلید واژه ها: تشهیر اطرافیان مجرم حقوق انسانی مجرم شاهد روز