نقش وفاداری در اعتمادآفرینی و راهبردهای توسعه‌ی آن در نهاد خانواده با رویکرد به آیات و روایات

چکیده مقاله

نکاح نهادی عاطفی، اجتماعی و حقوقی است که محصول آن زوجیت است. از جمله عناصر در پایداری زوجیت وفاداری است، وفاداری به معنای التزام و پایداری به پیمان زناشویی و خیانت نکردن به همبستگی عاطفی و جنسی است. آیات و روایات متضمن لزوم وفاداری در مطلق پیمان‌ها و ضرورت پای بندی به همبستگی عاطفی در پیمان زناشویی، مهم‌ترین ادلّه‌ی وجوب وفاداری به شمار می‌آیند. علاوه بر آن آموزه‌های اخلاقی ما را به وفاداری در پیمان زناشویی رهنمون می‌گردانند. عفت و پارسایی جنسی، عدم تنوع‌طلبی و تمکین جنسی از مهم‌ترین عناصر وفاداری به شمار می‌آیند. حسن معاشرت، پاکیزگی ظاهری، رعایت الزامات حقوقی چون نفقه نیز در تعمیق و توسعه‌ی وفاداری مؤثر می‌افتند. بدون تردید وفاداری بستر شکل‌گیری اعتماد به شمار می‌آید، عشق و محبت بین زوجین و ابراز آن و کاربست صداقت در مناسبات زوجین، خیرخواهی، رازداری، پرهیز از مخفی‌کاری و حسن ظن از مهم‌ترین عوامل تعمیق و توسعه‌ی اعتماد در مناسبات زوجین در تعالیم اخلاقی و حقوقی اسلام است.