ملاک ناصب انگاری، احکام و آثار مترتب بر نصب در فقه امامیه

نویسندگانرحمت تولایی - سید ابوالقاسم نقیبی
نشریهفقه و اصول - شماره ۱۰۸
ارائه به نام دانشگاهدانشگاه شهید مطهری (ره)
شماره صفحات۶۴ - ۴۷
شماره سریال۱۰۸
شماره مجلد۴۹
نوع مقالهFull Paper
تاریخ انتشارتابستان ۱۳۹۶
رتبه نشریهعلمی - پژوهشی
نوع نشریهچاپی
کشور محل چاپایران

چکیده مقاله

در ادبیات فقهی فقیهان امامیه در زمینه ملاک ناصبی، پنج قول مطرح شده است. این اقوال عبارت است از ۱. تقدیم غیر علی بر علی (ع) ۲. دشمنی ورزیدن با شیعیان علی (ع) ۳. مطلق دشمنی با اهل‌بیت (ع) ۴. اظهار دشمنی با اهل‌بیت (ع) ۵. تدین به دشمنی با اهل‌بیت (ع). با امعان نظر در ادله مورد استناد در این نوشتار در می‌یابیم که ملاک ناصب انگاری هر انسان، اظهار دشمنی با اهل‌بیت (ع) و تدین به آن است. اگرچه از منظر مشهور فقیهان، بر نواصب احکام فراوانی چون کفر، نجاست و... مترتب می‌گردد اما با وجود احتمال اراده کفر آنان در مقابل ایمان در روایات، نمی‌توان آنان را کافر اصطلاحی (کفر در مقابل اسلام) تلقی کرد و همچنین مراد از نجاست ناصبی، خباثت باطنی است.

لینک ثابت مقاله

tags: فقه امامیه، ناصبی، اظهار دشمنی با اهل بیت (ع)، تدین به دشمنی با اهل بیت (ع)، کفر، نجاست