نویسندگان | رحمت تولایی - سید ابوالقاسم نقیبی |
---|---|
نشریه | فقه و اصول - شماره ۱۰۸ |
ارائه به نام دانشگاه | دانشگاه شهید مطهری (ره) |
شماره صفحات | ۶۴ - ۴۷ |
شماره سریال | ۱۰۸ |
شماره مجلد | ۴۹ |
نوع مقاله | Full Paper |
تاریخ انتشار | تابستان ۱۳۹۶ |
رتبه نشریه | علمی - پژوهشی |
نوع نشریه | چاپی |
کشور محل چاپ | ایران |
چکیده مقاله
در ادبیات فقهی فقیهان امامیه در زمینه ملاک ناصبی، پنج قول مطرح شده است. این اقوال عبارت است از ۱. تقدیم غیر علی بر علی (ع) ۲. دشمنی ورزیدن با شیعیان علی (ع) ۳. مطلق دشمنی با اهلبیت (ع) ۴. اظهار دشمنی با اهلبیت (ع) ۵. تدین به دشمنی با اهلبیت (ع). با امعان نظر در ادله مورد استناد در این نوشتار در مییابیم که ملاک ناصب انگاری هر انسان، اظهار دشمنی با اهلبیت (ع) و تدین به آن است. اگرچه از منظر مشهور فقیهان، بر نواصب احکام فراوانی چون کفر، نجاست و... مترتب میگردد اما با وجود احتمال اراده کفر آنان در مقابل ایمان در روایات، نمیتوان آنان را کافر اصطلاحی (کفر در مقابل اسلام) تلقی کرد و همچنین مراد از نجاست ناصبی، خباثت باطنی است.
tags: فقه امامیه، ناصبی، اظهار دشمنی با اهل بیت (ع)، تدین به دشمنی با اهل بیت (ع)، کفر، نجاست