حمایت کیفری از بزه دیده در فقه امامیه و حقوق ایران
چکیده:
بزه دیدگان از جملهی آسیبدیدهترین اقشار جامعه میباشند. حمایت از آنها مورد تأکید تمام مکاتب حقوقی عرفی و دینی است. پژوهشها حاکی از آن است که عدم حمایت از بزهدیدگان بنا به شرایط، میتواند منجر به بزهدیدگی مجدد آنها، بزهکار شدن آنها، تجرّی بزهکاران، رشد بزهکاری، از بین رفتن حس امنیت در جامعه و آسیبهای متعدد دیگر بشود.
در این پایاننامه پس از ذکر مفاهیم نظری مرتبط و تعریف کلیات ، موارد و انواع حمایت کیفری در فقه و حقوق ایران بیان میشود. گفتمان حاکم بر این پژوهش بزهدیدهمحور است و حمایتها با توجه به شخص بزهدیده بررسی میشود. البته در این اثنا با برخی از احکام ضدحمایتی مواجه میشویم که با مراجعه به ادلهی این احکام، امکان تغییر برداشت فقهی و اصلاح و جبران نقصانهای حقوقی سنجیده میشود. در نهایت ضمن پرهیز از مصادره به مطلوب آموزههای نوین علومجنایی و با تأکید بر اجتهاد کرامتمدار و تغییر مشی استنباط در برخی احکام؛ نتیجه میگیریم که میتوان در بستر فقه امامیه و حقوق ایران، تمام حقهای اساسی بزهدیدگان را به رسمیت شناخت که همین حقها زیربنای تمام حمایتهای مطرح در علم بزهدیدهشناسی میگردند. بنابراین به پشتوانهی فقه امامیه و با بهرهگیری از یافتههای بزهدیدهشناسان شاهد اِعمال انواع الگوهای حمایت کیفری از بزهدیدگان در چارچوب قوانین موضوعه و همچنین پرهیز از برخی تبعیضهای ناروا در حق دستهای از بزهدیدگان خواهیم بود.